Gregorios dari Nazianzus (Bahasa Yunani: Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός Grēgorios ho Nazianzēnos; sekitar. 329 M[1] – 25 Januari 389 atau 390[1]) - juga dikenali sebagai Gregorios si Ahli Teologi ataupun Gregorios Nazianzen - ialah seorang agamawan Kristian sekalu Uskup Agung Constantinople abad ke-4 M. Beliau dianggap penggaya retorik yang paling terampil pada zaman patria.[2]:xxi Beliau menerima pendidikan klasik sebagai seorang pemidato dan ahli falsafah, dan beliau menerapkan falsafah Yunani ke dalam gereja awal dan dengan itu mengasaskan paradigma buat ahli teologi Byzantine dan pegawai-pegawai gereja.[2]:xxivBeliau menyumbang banyak terhadap teologi Tritunggal dalam kalangan kedua-dua ahli teologi yang berbahasa Yunani dan Latin, dan beliau dikenali sebagai "Ahli Teologi Triniti". Banyak karya teologinya masih mempengaruhi ahli teologi moden, terutamanya tentang hubungan di kalangan tiga Orang dalam Triniti (Persons of the Trinity). Beliau juga dikenali sebagai salah seorang Bapa Cappadocia, bersama-sama Basil Agung dan Gregory dari Nyssa.